Terminal LNG w Świnoujściu: jak się robi gaz?

Od piątku 20 listopada płynie z Zatoki Perskiej do Polski pierwsza, historyczna dostawa skroplonego gazu ziemnego. Do terminalu LNG w Świnoujściu doastarczy ją gigantyczny katarski metanowiec typu Q-Flex. Na jego pokładzie znajdują się cztery zbiorniki – termosy, które utrzymują surowiec w stanie ciekłym, w temperaturze – 162 stopnie C. Jak to się dzieje, że do polskich domów trafi on w dobrze znanej nam postaci lotnej? Przyjrzyjmy się bliżej procesom, które zostaną przetestowane wraz z pierwszą, historyczną dostawą „błękitnego paliwa” do Polski.  

11 grudnia do Świnoujścia wpłynie metanowiec Al. Nuaman wraz z dostawą „błękitnego paliwa”. Po przybyciu do portu ponad trzystumetrowy statek zostanie obrócony przez specjalną obrotnicę. Następnie po podłączeniu rur estakady, rozpocznie się proces rozładunku a tym samym rozruch terminalu. Potem z platformy rozładunkowej gaz zostanie przetransportowany rurociągami (o łącznej długości 2 200 metrów) do specjalnych zbiorników. Czas rozładunku rozruchowego potrwa około 2 tygodni, kolejne będą trwać znacznie krócej: ok. 2-3 dni. Zbiorniki zlokalizowane na terenie terminala pełnią funkcję "termosów", które pozwalają przechowywać LNG w temperaturze -162⁰C, niezbędnej do zachowania jego właściwości. Składają się one z dwóch warstw: wewnętrznej z niklu, zewnętrznej z betonu i wykonane są przy wykorzystaniu najnowocześniejszych technologii, gwarantujących pełne bezpieczeństwo. Po ich załadowaniu rozpocznie się proces regazyfikacji. Stan skupienia gazu z płynnego zmieni się na lotny pod wpływem temperatury. Stanie się to za sprawą zanurzenia rur z surowcem w ciepłej wodzie.

Po zakończeniu procesu, gaz wpompowywany jest do sieci i trafi do polskich domów. Pieczę nad całym procesem trzyma sterownia, pełniąca rolę "mózgu terminalu", wyposażona w urządzenia spełniające najwyższe światowe standardy technologiczne.